شاملو و آشنایی بیشتر با آثار دلفریب او
شاملو همیشه حرف‌های دلمان را خوب‌تر از خودمان می‌زند. از شاملو خواندن دل آدم را نازک می‌کند. اشعار احمد شاملو روح آدم را در دست می‌گیرد و به روزهای تلخ و شیرین زندگی می‌برد. این ویژگی را می‌توان از مجموعه شعرهای عاشقانه‌اش که طرفداران زیادی دارد، متوجه شد.اشعار شاملو به عاشقانه‌هایش محدود نیست او در دوره‌های زمانی مختلف برای به دست آوردن آزادی های فردی و عدالت اجتماعی در اشعارش با مردم ایران همراه می‌شد.
آیدای شاملو
شاملو در سن بیست و دو سالگی با اشرف الملوک اسلامیه ازدواج می‌کند. هر چهار فرزند او سیاوش، سامان، سیروس و ساقی حاصل ازدواج اول او هستند. این ازدواج به جدایی می‌انجامد و درست ده سال بعد با طوسی حائری ازدواج می‌کند که مانند ازدواج اول خیلی دوام نمی‌آورد و چهار سال بعد از او هم جدا می‌شود.
آشنایی شاملو با آیدا و ازدواج با او، لطف بزرگی یه ادبیات معاصر جامعه ما کرد زیرا دو دفتر شعر او «آیدا در آیینه» و « آیدا،درخت، خنجر و خاطره» در وصف آیدا نوشته شده و به عنوان معشوقه شاملو معرفی می‌شود.
آشنایی شاملو با آیدا تاثیر زیادی در زندگی او دارد و باعث تحول در زندگی شاملو شد؛ به طوری که در بسیاری از مشهورترین اشعارش رد پای حضور آیدا کاملا محسوس است.
شاملو در سال 1343 با آیدا ازدواج می‌کند و تا پایان عمر این ازدواج دوام می‌آورد.
او درباره اثر آیدا در زندگی خود به مجله فردوسی گفت: «هر چه می‌نویسم برای اوست و به خاطر او… من با آیدا آن انسانی را که هرگز در زندگی خود پیدا نکرده‌بودم پیدا کردم.»
کتاب «مثل خون در رگ های من، نامه های احمد شاملو به آیدا» شامل بیست نامه احمد شاملو به همسرش آیدا سرکیسیان است که در سالهای 40 و 50 خطاب به او نوشته است. این کتاب از سوی نشر چشمه در بهار 1394 روانه بازار کتاب شد.
ترجمه
ترجمه‌های احمد شاملو از بحث‌برانگیزترین فعالیت‌های ادبی او به شمار می‌روند. عده‌ای معتقدند شاملو به هیچ زبان خارجی تسلط کافی نداشته و ترجمه‌هایش اغلب بازنویسی کار دیگران است با این‌حال برخی از این ترجمه‌ها، در شمار آثاری شناخته‌شده قرار دارند و ستایشگرانی را دارند.
از جمله ترجمه‌های او می‌توان به «برزخ» از ژان روورزی، «زرنگار» از هربر لوپوریه، «پابرهنه‌ها» از زاخاریا استانکو، «قصه‌های بابام» از ارسکین کالدول، «عروسی خون» از فدریکو گارسیا لورکا، «درخت سیزدهم» از آندره ژید، «دماغ» از ریونوسوکه آکوتاگاوا، «سیزیف و مرگ» از روبر مرل، «خزه» از هربر لوپوریه، «مرگ کسب و کار من است» از روبر مرل و «شهریار کوچولو» از سنت‌اگزوپری که در چاپ‌های بعدی با عنوان «شازده کوچولو» منتشر شد.
شعر سپید
شعر سپید گونه‌ای از شعر نو فارسی است که در دهه سی شمسی و با مجموعه «هوای تازه» از احمد شاملو ظهور پیدا کرد. تفاوت عمده این آثار با نمونه‌های قبلی شعر نو در فرم شعر بود.
شاملو به عنوان پایه‌گذار سبک جدیدی از شعر موسوم به شعر سپید یا شعر شاملویی شناخته می‌شود. او در سال 1325 با نیما یوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به شعر نیمایی روی آورد؛ اما نخستین بار در شعر «تا شکوفه سرخ یک پیراهن» که در سال 1329 با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به صورت پیشرو، سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد.
در سالهای آشنایی با نیما یوشیج، به گفته خودش، تحت تأثیر نیما و نوآوری‌های او در شعر بوده‌است. شاملو شعرهای بسیاری در قالب نیمایی می‌سراید و به چاپ می‌رساند.